Begeleiding bij diabetes
‘Ik voelde mij niet lekker. ’s Nachts had ik vreselijke krampen en ik verloor gewicht. Een burn-out, dacht ik nog,’ vertelt Conny van den Heuvel (55) uit Bennekom. ‘Ik stopte met mijn werk in de ouderenzorg om tot rust te komen, maar het hielp niet. Een bezoek aan de huisarts en internist bracht alles vervolgens in een stroomversnelling.’
Internist Rik Heijligenberg begeleidt paardenliefhebber Conny al 15 jaar bij haar leven met diabetes. Hij zegt: ‘Op vrijdag ging je met je klachten naar de huisarts. Daar prikte je ter controle bloed. Jouw bloedsuikerwaarde was veel te hoog. De huisarts stuurde je meteen naar ons ziekenhuis. Wij bevestigden dezelfde dag nog diabetes type 1 en ondernamen snel actie. Je was er net op tijd bij.’
Leefstijl
‘Van de 1 op de andere dag was ik ziek, voor altijd. Dat was zo raar,’ vertelt Conny. ‘Ik lette op mijn voeding, had een gezond gewicht, leefde gezond. Maar diabetes type 1 heeft niet met leefstijl te maken te hebben, zoals veel mensen wel denken. Sinds ik diabetes heb, moet ik 24 uur per dag mijn bloedsuikerwaarde in de gaten houden. Want als die te hoog is kan het mijn nieren of ogen schaden. Maar te laag, een hypo, is ook heel naar.’ De internist: ‘Jij bent super gedreven om je bloedsuikerwaarde zo goed mogelijk te houden. Het is daarom extra vervelend dat je ondanks al je inspanningen nog zoveel hoge en lage bloedsuikerwaarden hebt.’
Iedere dag
Conny van den Heuvel: ‘Ik heb soms wel 1 of 2 hypo’s op een dag. Dan voel ik mij trillerig en duizelig. Maar het is ook zo moeilijk om mijn suiker goed te houden! Het is steeds weer uitproberen wat werkt. Iedere dag opnieuw.’ Rik Heijligenberg: ‘Iedere diabetes patiënt is anders. Er is geen standaard advies dat voor iedereen werkt. De meeste patiënten zijn in het begin van hun behandeling ook vol energie en vertrouwen. Vaak komt er na een tijd een dip. Ze gaan tijdelijk in een overleefstand want diabetes gaat nooit meer weg uit hun leven. Dat besef is ontzettend heftig. We betrekken dan vaak een medisch psycholoog bij de begeleiding van een patiënt.’
Controles
Conny: ‘Wat het voor mij wel makkelijker maakt om met diabetes te leven, is dat ik sinds 4 jaar een insulinepomp met een sensor op mijn lichaam heb. Die meet dag en nacht wat mijn bloedsuikerwaarden zijn en ik pas mijn pomp daarop aan. Ik hoef geen dagboek meer bij te houden, want de pomp registreert mijn waarden. Ook kan ik markeren dat ik bijvoorbeeld een feestje heb gehad. Als ik dan bij het spreekuur met de diabetesverpleegkundige mijn bloedsuiker analyseer, weet ik waarom ik op die dag bijvoorbeeld een opvallende, afwijkende waarde had. Met hulp van de sensor is het aantal hypo’s zelfs gehalveerd,’ besluit Conny levenslustig. ‘En ik blijf ook gewoon paardrijden!’
Nieuwsoverzicht