'Een halve knieprothese'

Dhr. Jan van Nieuwenhuize vertelt over zijn halve knieprothese. Hoe de operatie was, het herstel en wat hij nu allemaal weer kan.

augustus 2019

‘Ik ben met O-benen geboren. Al jong voelde ik bij bepaalde activiteiten m’n knie en ben ik met schaatsen gestopt. Bij het hockeyen kreeg ik langzaamaan meer problemen met mijn knie. Ik heb ruim 50 jaar gehockeyd en altijd gekeept. Ik moest het vooral hebben van snel uitkomen, wenden, springen, duiken en weer overeind komen. Daardoor hebben m’n knieën het flink te verduren gehad en is het gewricht van mijn rechterknie aan de binnenkant zo zwaar belast dat het kraakbeen helemaal was versleten. Ik vond het machtig om competitie te spelen en intensief te trainen, maar de pijn ging op den duur niet meer weg. Dus ben ik in april 2017 toch maar eens naar sportorthopeed Van der Wal gegaan. Het bleek gonartrose te zijn. Eerst hebben we een brace geprobeerd, maar dat werkte niet bij mij.

Aan het eind van het seizoen 2016/2017 ben ik definitief met hockeyen gestopt en toen ik in februari 2018 nog een keer met m’n oude hockeyteam op Texel langs de slufter liep, heb ik de knoop doorgehakt. Dan toch maar liever een nieuwe knie en daarvoor heeft van der Wal mij naar zijn collega orthopeed Van Helden verwezen. Hij twijfelde niet en zo kreeg ik op 8 mei 2018 een halve knieprothese. Dat wordt ook wel hemi-prothese genoemd, die alleen het versleten deel in de knie vervangt. Hoewel ik een dokterszoontje ben, moet ik toch niks hebben van al die medische verhalen. Maar het viel me reuze mee. Maandagavond werd ik opgenomen, het was mei vakantie en daardoor betrekkelijk rustig en ik kreeg een tweepersoonskamer voor mij alleen. Het leek wel een hotel, lekker eten, heel relaxed en comfortabel.

Dinsdag was ik als eerste aan de beurt en woensdagmorgen kon ik al weer naar huis. Met twee krukken in een taxi naar Wageningen, samen met mijn vrouw én een tas vol medicijnen. Eerst durfde ik niet mezelf te injecteren om trombose te voorkomen, maar na verloop van tijd ging dat wel en kon ik ook de pijnstillers snel afbouwen. Ik werd heel goed begeleid door mijn fysiotherapeut. Hij heeft mij getraind en geleerd hoe ik op een verstandige manier weer van alles kon gaan doen en floot me af en toe terug wanneer ik te snel ging. Al met al ging de revalidatie goed en vlot. Eind juli zijn we weer gaan kamperen op een natuurkampeerterrein in de duinen en hebben we lekker gewandeld en gefietst. Normaal kamperen we nogal basic, maar nu had ik wel een eenvoudig stoeltje voor mezelf gekocht. Mijn vrouw kreeg toen de slappe lach.

Ik ben nu ruim een jaar verder en mijn knie voelt aan zoals toen ik jong was. De prothese voel ik niet, hooguit voel ik tijdens het opstaan dat mijn ene knie anders is, maar dat is na enkele stappen over. Ik ben wel voorzichtiger. Bijvoorbeeld als ik op m’n fiets stap of wanneer ik op m’n hurken of op m’n knieën ga zitten. Ik ben er gewoon zuinig op. Want het is zo fijn om pijnvrij door het leven te gaan. Hockeyen doe ik niet meer, dat raadde Van Helden me nadrukkelijk af. Maar ik ben veel te blij dat ik verder weer alles zonder pijn kan. We fietsen en wandelen volop en hebben ook alweer gedanst.’

Meer informatie