'Hou hoop, alles kan zomaar goed komen’

De tweede donderdag in maart geldt wereldwijd als World Kidney Day (Wereld Nieren Dag). Dit jaar is dat op 10 maart. Het doel van de dag is mensen meer bewust te maken van het belang van gezonde nieren. Ook is er aandacht voor de impact van nierziekten op wie ermee te dealen krijgt. Ali Hop (57) uit Veenendaal is zo iemand. Ze heeft nog één nier, die voor zeven procent functioneert. Drie keer per week komt ze naar ons ziekenhuis om haar bloed te laten zuiveren door een dialyseapparaat.

In 2016 kreeg Ali Hop extreem slecht nieuws: ze bleek aan baarmoederhalskanker te lijden. Een bijzonder zware tijd brak aan, met onder meer chemotherapie. Dankzij die therapie leeft ze nog, maar haar nieren konden de zware kuur niet aan. Door de nieren met een speciale techniek te draineren, hoefde ze eerst nog niet te dialyseren. Maar in 2021 was de linkernier dusdanig ‘op’ en problematisch dat hij operatief moest worden verwijderd. Ook de rechternier werkte nog maar heel beperkt. Nierdialyse was vanaf dat moment onvermijdelijk.

Om te beginnen een meerkeuzevraag. Nierdialyse in Ziekenhuis Gelderse Vallei is voor mij: a) drie keer in de week een verplicht nummer waar ik liever gister dan vandaag vanaf zou zijn of b) drie keer in de week een rustpunt waar ik geen hekel aan heb en waar ik beter vandaan ga dan dat ik er binnenkom.

‘Is allebei waar. Ik was natuurlijk liever gezond. Toen mijn nieren slechter werden, ging het allemaal opeens erg snel. Je kunt haast niet voorstellen hoeveel invloed dat op je leven heeft. Bijvoorbeeld dat er dagen tussen zitten dat je zo moe bent dat je bijna niks kunt doen. Maar, ik kom hier niet met tegenzin. Het is nu eenmaal nodig. De medewerkers zijn deskundig en vriendelijk, dat helpt. Of ik iets op deze afdeling zou willen veranderen? Nou, misschien een magnetronnetje om snel een hotpack op te warmen, een soort kruik. Dat is het enige wat ik hier mis. Ik heb soms last van een ijskoude hand, aan de kant waar ik dialyseer.’

Er komt steeds meer aandacht voor het belang van bewegen voor ziekenhuispatiënten, ook hier op deze afdeling in Ziekenhuis Gelderse Vallei. Bijvoorbeeld al fietsend dialyseren. Iets voor u?

‘Dat hebben we al geprobeerd, maar mijn stoma blijft dan niet goed zitten. Daarom wil ik het niet meer. Ik zorg zelf voor voldoende beweging, bijvoorbeeld door elke dag een paar kilometer te wandelen. Tot eind 2020 had ik ook nog mijn werk, maar daar ben ik helaas voor afgekeurd. Maar ik zit zeker niet stil.’

Hoe kijkt u naar uw toekomst, qua gezondheid?

‘Ik hoop voor niertransplantatie in aanmerking te komen. Ik sta al wel op de lijst voor een donornier, maar het kan jaren duren voor het echt zover is. De artsen hier en in het Radboudumc, waar ze transplantaties uitvoeren, kunnen ook niet zeggen wanneer ik aan de beurt zal zijn. We wachten het maar af.’

Op Facebook plaatste u onlangs een mooie quote: ‘Blijf hoop houden. Je weet nooit wat morgen brengt. Alles kan zomaar goed komen.’ Is dat wat u overeind houdt?

‘Ik heb heus ook wel mijn verdrietige momenten, maar je moet hoop houden, anders kun je net zo goed meteen de handdoek in de ring gooien. Vergeet niet: ik heb kanker overwonnen. Dan kun je al best heel veel. Ja toch?’