Ziekenhuisrekening

Wat factureert het ziekenhuis?

Het ziekenhuis stuurt de rekening voor het behandeltraject dat u heeft doorlopen. Het behandeltraject bestaat uit de diagnose die de arts heeft gesteld en de behandeling die wordt uitgevoerd. De behandeling wordt beschreven in zorgactiviteiten. Voorbeelden van zorgactiviteiten zijn een röntgenonderzoek, een poliklinisch consult bij de medisch specialist, een ziekenhuisopname of een operatie.

Hoe wordt de hoogte van de rekening bepaald?

De hoogte van de rekening wordt bepaald door de combinatie van uw diagnose en de bijbehorende behandeling (zorgactiviteiten). Deze combinatie heet DBC: Diagnose Behandel Combinatie.
Elke combinatie voor diagnose en behandeling heeft een vaste declaratiecode. Aan elke declaratiecode is een tarief gekoppeld. Zo weet het ziekenhuis welke tarief er bij welke behandeling hoort. Het tarief is een gemiddelde van de kosten die voor alle patiënten met dezelfde DBC zijn gemaakt. U betaalt voor de DBC hetzelfde tarief als andere patiënten die dezelfde behandeling ondergingen, ook al zijn bij die behandeling bijvoorbeeld meer of minder onderzoeken uitgevoerd.

Ziekenhuizen mogen de tarieven voor de meeste behandelingen zelf afspreken met de verschillende zorgverzekeraars. U vindt deze tarieven op onze website

Hoe krijg ik meer informatie over mijn ziekenhuisrekening?

U bent verzekerd voor zorg die valt in het basispakket van uw zorgverzekering. Deze zorg hoeft u niet zelf te betalen, wel geldt het eigen risico. Het ziekenhuis stuurt de rekening in dat geval rechtstreeks naar de zorgverzekeraar. De zorgverzekeraar moet deze rekening aan u kunnen tonen. Voor vragen over uw ziekenhuisrekening kunt u contact opnemen met uw zorgverzekeraar.

U kunt de ziekenhuisrekening bekijken in uw persoonlijke omgeving op de website van uw zorgverzekering. U kunt daar onder andere vinden:
• DBC diagnose en ICD-10 diagnose
• Begin- en einddatum van uw DBC zorgproduct
• Zorgactiviteiten

Wanneer krijg ik de ziekenhuisrekening thuis gestuurd?

Soms stuurt het ziekenhuis de rekening naar u, in plaats van rechtstreeks naar de zorgverzekeraar. Daarvoor kunnen meerdere redenen zijn:
• u moet een eigen bijdrage betalen (bijvoorbeeld bij een poliklinische bevalling zonder medische indicatie)
• u bent niet verzekerd
• uw patiënt- en/of verzekeringsgegevens zijn onjuist
• u bent niet verzekerd voor de zorg die u kreeg, dit is bijvoorbeeld zorg die niet onder de basisverzekering valt
• u heeft geen geldige verwijzing
• uw zorgverzekering vergoedt de zorg niet volledig
• uw kaak chirurgische behandeling wordt niet vergoed uit het basispakket

Principieel niet verzekerd?

Als u principieel niet verzekerd bent, krijgt u altijd de rekening thuis. Specifieke informatie voor u als principieel onverzekerde staat in de folder Informatie over facturen voor principieel onverzekerden (pdf, 146 kB)

Moet ik eigen risico betalen?

Iedereen van 18 jaar en ouder betaalt een verplicht eigen risico voor de zorgverzekering. Elk jaar bepaalt de overheid hoe hoog dit bedrag is. In 2025 betaalt u de eerste € 385,- aan zorgkosten uit het basispakket zelf. Het jaar waarover u het eigen risico betaalt, hoeft niet altijd gelijk te zijn aan het jaar waarin u de medisch specialist heeft gezien. Dat komt door de looptijden van de Diagnose Behandel Combinaties (DBC’s).

Bekijk het schema: Ziekenhuisbezoek in 2025, eigen risico betalen van 2024 (pdf, 81 kB)

Hoe zit het met de ziekenhuisrekening voor Overige ZorgProducten?

Waarom duurt het zo lang voordat ik de rekening krijg?

Het afsluiten van DBC’s gebeurt geautomatiseerd, hiervoor gelden landelijke afsluitregels. Voor een nieuwe patiënt staat een poliklinische DBC 90 dagen open. Pas dan kan het ziekenhuis de rekening sturen. Als de behandeling na 90 dagen nog niet is afgerond, komt u in een poliklinisch vervolgtraject waar een vervolg DBC voor wordt geopend. Deze loopt maximaal 120 dagen. In het geval dat u wordt opgenomen of geopereerd sluit een DBC 42 dagen na afloop van de opname of de operatie. In specifieke gevallen gelden deze standaardregels niet. Dat is vooral bij zorg die moeilijk in vaste termijnen is in te delen, zoals een zwangerschap. Ook bij zorg die in korte tijd erg intensief is zijn er uitzonderingen, zoals dialyse of een oncologische therapie.